تفاوت های بین صرافی های ارز دیجیتال و بروکر
۱۳۹۹/۰۸/۳۰ارسال شده توسط امینه فضلیمطالب آموزشی ، مقدمات ارز دیجیتال
Differences between Brokers and agents or brokers of stock exchange - تفاوت های بین صرافی های ارز دیجیتال و بروکر
مقدمه
معاملات ارزهای رمزپایه هر روزه در حال محبوبیت بیشتر است و روشهای متعددی برای تکمیل معاملات وجود دارد. اما مسائل زیادی در صنعت پیرامون امنیت و اعتماد وجود دارد. ترید کریپتوکارنسی را از کجا باید انجام دهید؟ آیا باید از صرافی استفاده کنید یا از بروکر؟ چه تفاوتی بین این دو وجود دارد؟ اینها تنها برخی از سوالاتی است که ما در این مقاله به آنها پاسخ می دهیم و همچنین در پایان، شما با تفاوت های مهم آشنا خواهید شد و کشف خواهید کرد که چگونه می توانید در ترید ارزهای رمزپایه موفق باشید.

صرافی ارز رمزنگاری شده چیست؟
صرافی ارز رمزنگاری شده با دادن بستری به معامله گران برای خرید و فروش کوین و دارایی کار می کند. صرافی به عنوان واسطه ای بینخریداران و فروشندگان عمل می کند. با این حال، آنها معمولاً برای این کار هزینه ای را دریافت می کنند. صرافی های رمزنگاری طیف گستردهای از جفت سازی های موجود را دارند. به عنوان مثال یک جفت شدن می تواند بیت کوین با دلار آمریکا باشد که در صرافی به اختصار به BTC به USD تبدیل می شود.

بسته به صرافی که هنگام معامله استفاده می کنید، جفت شدن و لیست موجود ممکن است متفاوت باشد. برخی از صرافی ها ممکن است فقط 10 ارز رمزپایه برتر و برخی دیگر بیشتر از این ارزها را ارائه دهند. علاوه بر انتخاب صرافی با بهترین جفت ارز برای نیازهای معاملاتی ارز رمزنگاری شده، همچنین باید بین صرافی متمرکز و غیرمتمرکز انتخاب کنید.

صرافی های متمرکز
یک بورس متمرکز یا به اختصار CEX به روش های مشابه بورس های سهام سنتی عمل می کند. متمرکز به موجودیتی گفته می شود که کنترل واحدی بر یک سرویس، عملکرد یا محصول دارد. صرافی متمرکز با مفهوم ارز رمزنگاری شده کمی متناقض است زیرا هدف اصلی ارز رمزنگاریشده، آزاد بودن از محدودیت های قانون منحصر به فرد و معتبر بود.

اگر تصمیم دارید معاملات ارز رمزنگاری شده را در صرافی متمرکز انجام دهید، توجه داشته باشید که می توانید به مالک سیستم عامل آن اعتماد کنیدکه ارزرمزنگاری شده شما را سرقت نکند یا فعالیت های متقلبانه انجام ندهد. صرافی های متمرکز نیز ذاتاً در معرض خرابی های منفرد هستند که هک شدن یا ایجاد اختلال در آنها را آسان می کند. به همین دلیل، بسیاری از افراد ترجیح می دهند ارز رمزنگاری شده خود را در یک صرافی غیرمتمرکز معامله کنند.

صرافی غیرمتمرکز
یک صرافی غیرمتمرکز یا به اختصار DEX ترید رمز ارزهای همتا به همتا را تسهیل می کند. هر عملکرد صرافی، سپرده سرمایه، دفترچه سفارش، تطبیق سفارش و مبادله دارایی، همه غیرمتمرکز است. معاملات همتا به همتا همچنین نیازی به سرور مرکزی برای اجرای عملیات را از بین می برد. بدون هیچ نگرانی، تصور می شود که یک DEX بسیار ایمن تر از CEX است.

با این وجود مبادلات غیرمتمرکز محدودیت های بیشتری نسبت به مبادلات متمرکز دارند. به طور کلی کمبود عملکرد وجود دارد، فقط ویژگیهای اساسی بازار و توابع در دسترس هستند. صرافی های غیرمتمرکز همچنین نمی توانند از تبدیلات فیات پشتیبانی کنند بنابراین کاربران در مورد ترید ارزهای رمزپایه ب

شناخت مشتری (KYC) چیست؟
۱۳۹۹/۰۸/۳۰ارسال شده توسط امینه فضلیمطالب آموزشی ، مقدمات ارز دیجیتال
kyc know your customer - شناخت مشتری (KYC) چیست؟
آگاهی از دستورالعمل های مشتری خود یا شناختن مشتری خود (KYC) در خدمات مالی، مستلزم این است که متخصصان برای تأیید هویت، مناسب بودن و خطرات موجود در برقراری رابطه تجاری تلاش کنند. این روش ها در محدوده وسیع تری از سیاست ضد پولشویی (AML) یک بانک قرار می گیرند. بانک ها، بیمه ها، بستانکارهای صادراتی و سایر موسسات مالی به طور فزاینده ای از مشتریان می خواهند تا اطلاعات دقیق مربوط به آنها را ارائه دهند. در ابتدا ، این مقررات فقط به موسسات مالی اعمال می شد اما اکنون صنعت غیر مالی، فین تک، فروشندگان دارایی های مجازی و حتی سازمان های غیرانتفاعی موظف به تعهد هستند.

هدف از دستورالعمل های KYC جلوگیری از استفاده مشاغل توسط عناصر جنایی برای پولشویی است. رویه های مرتبط همچنین مشاغل را قادر می سازد مشتریان و معاملات مالی خود را بهتر درک کنند و به آنها کمک می کند تا خطرات خود را به روشی کاملاً قضاوت شده مدیریت کنند. امروزه اصول KYC در مورد بانک ها و همچنین مشاغل مختلف آنلاین اعمال می شود. آنها معمولاً سیاستهای KYC خود را با چهارعنصر اصلی زیر تنظیم می کنند:

سیاست پذیرش مشتری؛
رویه های شناسایی مشتری ؛
نظارت بر معاملات؛ و
مدیریت ریسک.
شرایط نظارتی سختگیرانه KYC را به عنوان روشی اجباری و اساسی برای موسسات مالی و همچنین موسسات غیر مالی تعیین می کند. KYC خطر تقلب را با شناسایی عناصر مشکوک در اوایل رابطه مشتری و تجارت، به حداقل می رساند. برای اهداف سیاست KYC ، مشتری / کاربر ممکن است به این صورت تعریف شود:

شخص یا نهادی که یک حساب نگهداری می کند یا با نهاد گزارشگر رابطه تجاری دارد.
شخصی که از طرف او حساب حفظ می شود (یعنی مالک ذی نفع)
ذینفع معاملاتی را که توسط واسطه های حرفه ای مانند دلالان سهام ، حسابداران رسمی یا وکلا انجام می دهد ، طبق قانون مجاز است.
هر شخص یا نهادی که با یک معامله مالی در ارتباط باشد که می تواند شهرت یا خطرات دیگری را برای بانک ایجاد کند، به عنوان مثال انتقال وجه یا صدور پیش نویس تقاضای با ارزش بالا به عنوان یک معامله واحد.